Eén inbox brengt mijn hoofd tot rust

Oef – even op adem komen na 2 weken absolute rollercoaster die zoals gewoonlijk volgde op een vakantie. Mijn hele agenda volgepakt en uit elke vergadering kom ik buiten met nog wat meer actiepunten voor mijn “to do” lijst, waardoor die alleen maar langer wordt in plaats van korter. Overal post-its en alarmbellen in mijn hoofd van alle info die op me af kwam en die ik niet meer verwerkt kreeg…

Niks zo fijn als dan eens een hele zaterdag de tijd nemen om weer orde op zaken te stellen. En dan begint bij alles wat nog moet gebeuren helder en overzichtelijk – en vooral exhaustief – onderbrengen op één plaats. Mijn gevoel van controle herstellen. Of toch minstens mijn gevoel dat ik niet meer weet wat er allemaal op me afkomt de kop indrukken :-)

Eerst een absolute brain dump: al die kleine dingen die me dag en nacht op de zenuwen werken omdat ik bang ben ze te vergeten even op papier zetten. Anders blijft dat stemmetje maar zeuren in mijn hoofd op de meest onmogelijke momenten: “O ja, dit nog – en dat ook nog… en vergeet je dit ook zeker niet?” Liefst als ik me even probeer te ontspannen of even aan iets anders te denken. Om gék van te worden en zo kom ik natuurlijk nooit tot rust. Dus effe allemaal mijn hersenpan uit!

Maar dat draagt in eerste instantie natuurlijk alleen bij tot de chaos. Dus dan alle lijstjes, losse ideeën, mailtjes, post-its en wat nog allemaal bij elkaar brengen en sorteren:

  1. Alles dat toen een goed idee leek, maar bij nader inzien eigenlijk niet zo belangrijk is definitief schrappen;
  2. Alles wat eigenlijk beter of sneller door iemand anders gedaan kan worden doorgeven;
  3. Alles waar ik echt wat tijd moet kunnen uittrekken in mijn agenda inplannen;
  4. Niet-prioritaire ideeën en acties ergens archiveren, waar ik er terug bij kan als ik eraan toe kom;
  5. Wat rest moet ik dan groeperen in een projectenlijst, waarbij het helder wordt welke volgende stap(pen) ik moet zetten om vooruitgang te boeken.

En dan komt het moment waarop ik zalig achterover kan leunen in de zetel met een boek en een glas wijn en even écht tot rust kan komen. Toch minstens voor een paar uur – en als ik geluk heb een paar dagen – voor de chaos zich opnieuw ontplooit!